İnsanlar hep merak ediyorlar: Yahu çocuğun spor yapsın diye neden bu kadar para harcıyorsun diye! İtiraf edeyim ki “çocuğumun spor yapıp yapmaması umurumda bile değil…Esasen ben parayı onun spor yapması için ödemiyorum. Ee, o zaman neye para ödüyorum?”

-O, yorgunluktan tükendiği halde antrenmanı sürdürebildiği için…
-O, okuldan eve bitap geldiği halde yine de antrenmana gidebildiği için…
-Onun, disiplini, odaklanmayı ve adanmayı öğrenmesi için…
-Onun, fiziğini kollamayı ve başarı için doğru beslenmeyi bilmesi için…
-Onun, müşterek çalışmayı, iyi bir takımdaş olarak yenilgide hoşgörülü, başarıda da alçakgönüllü olabilmesi için…
-Onun, başarısızlıkta hüsranla başa çıkıp, bıkıp usanmadan daha iyiye ulaşmak için çabalaması için…
-Onun, kendisine koyduğu hedeflere ulaşabilmesi için.
-Onun, salt kendine değil, çevresine de saygı duyabilmesi için…
-Onun, şampiyonluğun bir gecede değil yıllarca süregelecek biteviye bir çalışma ve pratik gerektirdiğinin bilincinde olabilmesi için…
-Onun, ufak utkulardan gurur duymanın yanında süreli hedeflere odaklanması için…
-Onun, yaşam boyu sürecek dostluklar kurup, onlardan gurur duyabilmesi için…
-Onun, ekran karşısı yerine spor salonunda olabilmesi için…
-Onun, çalışmalar hakkında yaptığımız olumlu ya da olumsuz tartışmaları değerli birer anı olarak dağarcığında tutabilmesi için…
-Onun, zaman yönetiminin ve okul notlarını yüksek tutmanın önemini kavraması için…

...Bu örnekleri sürdürebilirim ama özetle ben spor için para ödemiyorum; Ben çocuğumun yaşamsal öneme haiz nitelikler geliştirebilmesi ve onun çevresine yararlı bir birey olabilmesi için para ödüyorum. Gördüğüm kadarıyla da bu fevkalade bir yatırım!”

-----------------------------SON--------------------------------
Onun eriştikleriyle kendi egomu tatmin edebilmem için !

*Editörün Notu: Yukarıdaki tercümeyi bana yaşamını tenise vakfetmiş önce iyi bir insan sonra da sportmen olan Nihat Ulusoy internetten bulup iletti. Yazarı belli değil. Ben tercümede sadece birkaç uyarlama yaptım ve en alttaki (Şeytan Ayetini!) ekledim!